Czy możesz sobie wyobrazić, że kiedyś korzystanie z wody nie było takie łatwe jak dziś? Trzeba było wyciągać ją z głębokiej studni za pomocą wiadra, a później przynieść do domu. Teraz jest to dużo prostsze! Wszystko dzięki urządzeniu, które choć wygląda niepozornie kryje w sobie wiele elementów i tajemnic. To kran – wystarczy go odkręcić, a ciepła lub zimna woda poleci od razu.
Budowa kranu
- 1. jedna dźwignia/uchwyt lub dwa kurki
- pozwalają na mieszanie wody ciepłej i zimnej
- 2. Wylewka
- to rurka, z której leci woda
- 3. zawory, nakrętki, uszczelki
- sprawiają, że woda nie przecieka, a rury szczelnie prowadzą wodę do kranu
- 4. Rury
- doprowadzające wodę
Kran (zwany baterią łazienkową) może wystawać ze ściany albo być przymocowany do umywalki. Wszystko zależy od wcześniejszego projektu, który bardzo dokładnie pokazuje system doprowadzenia wody do poszczególnych sprzętów: umywalki, prysznica, wanny, bidetu czy też kuchennego zlewu. Ale kran to tylko mały element skomplikowanego układu rur i zaworów, schowanego sprytnie w ścianach i podłodze.
Zazwyczaj też jest wykonany z metalu, a właściwie stopów metali – jest twardy i odporny na uszkodzenia, a także gładki, by można go było łatwo umyć.
Muszla klozetowa
- 1. muszla klozetowa
- jest zrobiona z ceramiki
- 2. Syfon
- łączy muszlę z rurami kanalizacyjnymi. Pozostaje w nim zawsze trochę czystej wody, która zapobiega wydostawaniu się nieprzyjemnych zapachów z kanalizacji
- 3. Spłuczka
- pozwala na spłukanie kupy lub siku wodą do kanalizacji
- 4. Deska sedesowa
- zazwyczaj robi się ją z plastiku
Muszla klozetowa = WC (czyli z języka angielskiego – water closet)
Ceramika
Ceramika to nazwa tworzywa, z którego wykonuje się na przykład umywalkę, toaletę, bidet albo pisuar, ale też inne przedmioty. Zajrzyj do kuchni, by je zobaczyć.
Ceramikę tworzy się z masy złożonej z gliny i różnych dodatków mających ją wzmocnić i zapewnić jej trwałość.
Proces wytwarzania ceramicznych przedmiotów polega na:
- Przygotowaniu masy ceramicznej do formowania, czyli wymieszaniu rozdrobnionych i zmielonych składników.
- Formowaniu ręcznym lub z pomocą maszyn – przypomina to pieczenie ciastek lub zabawę w piaskownicy przy użyciu foremek.
- Suszeniu, które służy usunięciu wody z uformowanych wyrobów – jeśli glina byłaby mokra po wsadzeniu do pieca rozpadłaby się na kawałki.
- Wypalaniu w piecach ceramicznych w bardzo wysokiej temperaturze – nawet do 2000*C.
- Szkliwieniu i zdobieniu, czyli pokrywaniu wypalonego przedmiotu cienką warstwą szkliwa (trochę jak lukrowa polewa na cieście). Sprawia ono, że przedmiot nie przepuszcza wody i jest bardziej trwały. Szkliwa, tak jak farby, mogą mieć różne kolory.
Więcej
Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych 3.0 Polska